De Stamhouder – Alexander Münninghoff vertelt het verhaal van drie generaties Münninghoff. De schrijver, Alexander Münninghoff is de kleinzoon van de Oude Heer.

De Stamhouder - Alexander Münninghoff

De Oude heer

De Oude Heer, van oorsprong Nederlander, heeft fortuin gemaakt in Letland. Dankzij het fortuin van de Oude Heer  en de achtergrond van diens vrouw, een Duits-Russische gravin, verkeert de familie in de hoogste kringen van Letland. De Oude Heer heeft veel connecties niet alleen zakelijk maar ook op politiek terrein. Dankzij zijn politieke connecties weet de familie op tijd Letland te ontvluchten kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Alle bezittingen moeten worden achtergelaten. Zij komen terecht in buurt van den Haag en ook daar bouwt de Oude Heer weer aan een nieuw imperium. Ook hier toont de Oude Heer zich wederom als een gewiekste man. Hij heeft connecties met zowel de Nazi’s als het verzet en drijft met alles en iedereen handel. Tijdens de oorlog is er geen gebrek aan eten. In een vooruitziende blik heeft de Oude Heer veel etenswaren in blik opgeslagen in de kelder. Het huis biedt in deze periode ook onderdak aan onderduikers. Zo verwierf de Oude Heer in deze periode een doos sigaren en ook hier doet hij zijn voordelen mee.

Frans, de vader

Frans is de vader van Alexander Münninghoff. Het botert niet tussen de Oude Heer en Frans. De Oude Heer ziet graag dat zijn zoon een katholieke opvoeding en stuurt hem hiervoor naar Nederland. Frans is niet gelukkig in Nederland, krijgt de taal niet echt onder de knie en heeft een duidelijke afkeer tegen de Nederlanders. Frans blijft terugverlangen naar zijn leven in Letland samen met zijn vrienden. Ook begint hij een sympathie op te vatten voor Duitsland. Tijdens een van zijn zomervakanties leert hij Wera kennen, wordt verliefd op haar en wil met haar trouwen. Na een gesprek met zijn vader worden er afspraken gemaakt over het overronden van zijn studie in Nederland en zijn terugkeer naar Letland om daar een militaire opleiding te volgen. Alles loopt anders. Frans trouwt met Wera en gaat onder wapenen bij de Waffen-SS. Wera bevalt in het het Poolse Polen in 1944 van Alexander. De Oude Heer zorgt ervoor dat Wera en Alexander, die uiteindelijk stamhouder is, op worden gehaald uit Polen. Frans wordt na het einde van de Tweede Wereldoorlog herenigend met Wera, maar de hereniging is geen succes. De oorlog heeft van Frans een ander mens gemaakt. Wera zal uiteindelijk het huis van de Oude Heer verlaten en terugkeren naar haar moeder samen met Alexander. De Oude Heer weet Alexander te vinden en laat hem terugbrengen naar Nederland. Frans heeft inmiddels een nieuwe liefde gevonden, waar hij mee samenwoont en heeft werk gekregen in een van de bedrijven die eigendom zijn van de Oude Heer. Een gevecht on de voogdijschap om Alexander begint en wordt aan Frans toegewezen. Zo komt Alexander terecht bij zijn vader en diens vriendin. Frans wil hoe doen ook bewijzen dat het net zo’n zakenman is als de Oude Heer en liefst succesvoller. De ene na de andere zakentransacties mislukken en uiteindelijk wordt zelfs het geld dat voor Alexander bestemt is door Frans opgeëist.

Wera, zijn moeder

Wera Lemcke is de dochter van een Duits-Baltische vader en Letse moeder van adellijke afkomst. Wera is knap en heeft veel aanbidders. Zij twijfelt sterk over een verbintenis met Frans maar valt uiteindelijk toch voor zijn charmes. Na haar definitieve vertrek uit Nederland en de terugkeer van Alexander naar zijn vader zal zij achttien jaar geen contact meer hebben met haar zoon. In de tussenliggende periode schrijft hij twee brieven aan Wera die onbeantwoord blijven. Aan de vooravond van zijn huwelijk met Ellen bezoekt hij Wera. Tijdens dit bezoek vraagt hij zijn moeder waarom zij nooit contact met hem heeft gezocht. Alexander hoort van Wera dat zij bang was voor mogelijke gevolgen wat op zich niet verwonderlijk is gezien de voorgeschiedenis. Na dit contact zal het wederom vijftien jaar duren voor hij zijn moeder wil zal zien. Door zijn werk komt hij in de buurt waar zijn moeder woont en hij besluit na diverse afwegingen haar te bezoeken. Ditmaal leidt dit bezoek tot een regelmatig contact tussen moeder en zoon.

Wat vond ik van De Stamhouder – Alexander Münninghoff 

De Stamhouder is een verbazingwekkende familiegeschiedenis. Tijdens het lezen val je van de ene verbazing in de ander. Het is goed en chronologisch geschreven. Ik heb dan ook met veel plezier gelezen. Kortom een fantastisch boek. Er gebeurt zoveel dat het onmogelijk is om hierover in het kort een en ander te schrijven. Zo zijn ook de broer van de Oude Heer en de broers van Frans kleurrijke figuren die zeker niet stil hebben gezien. Kortom een aanrader.

Leuk dat je de tijd nam om mijn bericht te lezen. Ik hoor graag wat je er van vond. Thank you for taking the time reading this blogpost and taking the time to write a comment for this post. I really do appreciate it.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.